Benim sevdamdandır boyun eğişim;
Olmayacak dualara,
Ayetlere tökezleyip Rab’bimi sevişim.
Benim sevdamdandır tabutlara koyulan sevdam,
Üzerini toprakla örtüp, yedi kat yerin dibine koyulan.
Sen sevmek midir dersin yanmalarına,
Nefes alamayıp kavrulmalarına,
Sen sevmek midir dersin,
Sevgine ölüm tanıklık etsin.

Çöl ortasında bedenini değil ruhunu bulsalar,
En başa, kendine, özüne, benliğine döndün mutlu olsana.
Aciz bedeninin içinde atan kalp durduğunda;
Sonrasında seni bekleyecek biri var
Kalbine nakşetmesede sevda...

Sen sevmek midir dersin, denizlerin coşmasına,
Ben sevmek derim, o denizin kuytusunda
Değerli mercanlara aşkla bakmaya, dokunamamaya...
Sen sevmek midir dersin,
Dağların hep bir olup koşmasına, ezip geçmesini sevdana
Ben sevmek derim, o dağların en yükseğinde açan çiçeğe
sahip olamamaya.

Sen sevmek midir dersin, acılarını acıyla dağlamaya,
Ben sevmek derim, paramparça olsa da bedenim,
Dağladığım bütün yaralarımı
yine severim,
Yaralarıma tuz bazsa da güzel gözlerin.

Sen sevmek midir dersin,
Külleri sevdanın kavuruyormuş ya bedenini
Ben sevmek derim, senin yangınından
Ateşle, harla çıktı bedenim.
Kavrulsa da her bir zerrem, iliğim
Boynum kıldan ince sevdana der, yürür giderim.

Sen sevmek midir dersin,
Bendeki sevdaya arzu, şehvet, bir beden olma isteği
Ben sevmek derim;
Susmaya, senden içeri sen olmaya, canından öte can olmaya.

Sükutlar dile gelsin gözlerine ibadet etsin;
Ben sevmek derim,
Koynunda kokunu nakşederek duyularıma,
Can ritmini duya duya uyumaya.

Gülşah ERCİYAS

19.04.2016
02:00