SAMSUN'UM
Ah be Samsun!
Atatürk’ün şehrisin de dillerde Gözün tok, karnın açtır be kentim Yatırımlar sende değil, ellerde Yalnızlığa terkedilmiş sokaklarında, Umutsuzluk kol geziyor gün boyu. Kahvehanelerinde İki ova uzanır iki yanında; Dudağından düşen her çekirdeği, Önce fidan, sonra ağaç yapar doğurup, Üstüne basarak geçtiğin toprak Ülkeyi doyuran bu topraklar; Bereketli, doğurgan ve ezikler… Halkını doyurmaz olmuş ki artık Uzaklarda aranmakta rızıklar Suları boşa akar iki nehrin Aşı yok, işi yok, düşü yok; Babası içli, Bebeği borçlu bu şehrin Ah be Samsun! Manevi duyguların selinde Gözü tok karnı aç kentim benim. Çilekeşim, Sahipsizim, Samsun’um! İbrahim COŞAR |