sırdaşım bu sırrı yalnız sen bil ben küçükken bir gündüz vakti ölmüşüm
odada yetim var
o kızıl tını seni huzne goturur onu duyduğunu inkar etmelisin sen bunu sırdaşlık sanmışsın unutma onlar hiç görmedi geceyi yalnız bunu bil ve akışına bırak yüzünü ve sen konuş gölgen dinlesin seni saçlarının dalgalandığı golgeler bir de senden duysun geceleri -geceler daha comerttir gündüzlerin de güzel sahil kenarları var gunduzler bol ama geceler daha comerttir sırdaşım bu sırrı yalnız sen bil ben çocukken bir gündüz vakti ölmüşüm öyle sansınlar- hem bilmeseler bile yinede arkamdan zaten o hep geceyi severdi derler öyle değil mi |