Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni
Gözlerim nemli nemli bakar kalırım
Bir hüzün çöker şehrin sokaklarına
Gördüğüm komşulardan selam alırım...

Sen ki boynu bükük gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni
Çeker yüreğimi, çeker beynimi
Akrabalar eş dost
Sonra alıkoyamam kendimi...

Sen ki kalbi kırık gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni
Her gördüğüm yakınım sarılır bana
Sen kimin oğlusun de hele
Ne çok benziyorsun babana...

Sen ki inleyerek gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni
Eş dost beş kuruş para harcatmaz
Mutlaka bize de gel biraz
Dağlarına çık, suyunu iç, kebabını ye
Gel sen buraya vatanım de...

Sen ki ağlayarak gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Ne büyük şehirlerin gürültüsü
Ne insanların kuruntusu
Burada dostların en mutlusu
Kalırsam bir daha dönemem geri...