Geciken Tren
bükülü bulduk düğümleri
çapraz ilmekler içinde çözdük uğraştık ömürden geriye ne kaldı kesik nefesler kapı eşiğinde biri karmaşık düğümün çözülecek gibi değil uğruna bir ömür harcadık ayn dili konuşsakta açmak olanaksız sessiz emeklere yandık düşleri çıkardım gecelikle üşüyor penceremde geride kalan soğuk bir ten ağlıyor kocamış Ren nerde benim umutlarım hangi sokağın ucunda geç kaldın geçti tren Ferıde Temel |