sen ben rüzgarHani küçüktü dedik Bizimkisi şair aklı İlk koparılan yaprak Nasıl nazlı düşmüştü Rüzgâra dinletemedik Hala içimizde saklı Şöyle uzunca bakarak Bir iki kuş gülüşmüştü Kesilirken hazan sakalı Acemiliğine verdik Kıracaktı ki ince dalını Atmış ola bulutun tepesi Çocukluğundan bahsettik Birkaç serçe üşüşmüştü Nasıl öyle yukarı çağrılma Nisanın bir adı aşk olmalı Anladık o yağmur tükenesi Biz mısralarda öperdik O saç koklanıp Sana bana nispet yapalı Hani o zaman biz de gençtik Üç şiirin altına saklanıp Bir umutsuzluğa kapılalı Kara kalemle az mı çizdik Mevsimler artık tuhaf Bu ara biz rüzgar yaşlanalı Sevmeler ucuzlamış Tutkular hepten muaf Çoktan kemale erdik Dizeler bile tek tük saf Bir resim ne çok oyalamış Vefa nedense pahalı Dün yine fark ettik Eski bir hatıra kurcalamış Dr.süreyya burak önder |