Bahar Güneşi Ömrümün
Kömür karası saçlarında parlar
bahar güneşi ömrümün, Ve gazete kağıtlarının sayfalarında baharlar aldı satırları. /Ve sarılıp yokuşunda çimenlerin Gök mavisi hayaller kurduk.../ Tükenmez kalemimin tükenmeye yüz tutmuş mürekkeplerinde soldurdum hüzünleri. Aşklarına tutunmuş masum yüzler güldürdü yüzümüzü. Ve pazar sabahları; akşamüstleri, Ve gün dönmeye yakın... |