Özümüz bir damla su,
Sonumuz bir avuç toprak değil mi?
Ferasetine sığındım anla beni
“Ömrüm gözlerinde hayat bulsun
Gelecekse Azrail, dizlerinde yatarken gelsin”
Yeter ki Allah’ın nuru ile bak yüreğime

Topraktan geldim toprağa gideceğim
Allah’ın emr-i hakk’ına karşı mı geleceğim
Elbet bir gün sıra bana da gelecek öleceğim
Eğer senden önce gelirse ecelim
Allah’a isyandır, gözyaşı döküp
Sakın arkamdan yas tutup ağlama
Olur ya düşerse yolun mezar başıma
O’na güven tevekküllü ve sabırlı ol
Üç ihlas bir Fatiha okumadan sohbete başlama

Su, izanın pusulasıdır
En adaletsiz yargı önyargıdır
At gözlüğünü çıkar, bak etrafına
Kulaklarını aç önce beni dinle!

Zifiri karanlığında gecenin
Loş odamda pencere kenarına oturup
Kayan yıldızlarda dilekler tutan benim

Örümcek bağlamış tavana gözlerimi dikip
Düşlere dalan, tozpembe hayaller kuran
Kendi geleceğinden umudu olmayan yine benim…

Sen neredesin ey yar!
Kim bilir sen “O” anı
O’nunla mutluluğu, sevgini paylaşırken
Anne karnındaki cenin gibi
Bacaklarım karnımda
Ellerim dizlerimin arasında
Başım göğsüme doğru eğilmiş
Gözyaşları ile uyuyan da benim…

Kırgın değilim kızamıyorum da
Küsmeyi de yasaklamış yaradan
“Dünya işleri için
Müminin mümine darılması,
Onu terk edip uzaklaşması,
Aradaki bağlılığı,
İlgiyi kesmesi caiz değildir.” der dinim…

“Sana darılana git, barış!
Zulüm yapanı affet.
Kötülük yapana iyilik et!” buyrulmuş
Kız, bağır-çağır ama küsme bana
Kilit vurma mühürleme dudaklarını
Gözlerini kaçırma gözlerimden
Ferasetine sığındım anla beni
Allahın nuru ile bak yüreğime

Mustafa KARAAHMETOĞLU
07.04.2016