İmtihan !Sınadıkça doymadı üzerime geldikçe, En zor zamanlarımda, sorguluydu imtihan! Usanmak bilmedi hiç, yüreğimi deldikçe, Ufacık noktasıyla, yargılıydı imtihan ! Çektikçe bin bir çile, uzağımdan izledi, Hatalarımı görüp benliğimden gizledi, Oysa hep yanımdayken, kaderimle bizleydi, Dermansız dertlerimle, vurguluydu imtihan ! Yaşanmış her gün için hesabı biçiyordu, Sanki ayırt etmeden, özenle seçiyordu, Demleriyle toplayıp, ezbere geçiyordu, Geri kalan ömrümde, kaygılıydı imtihan ! Bu dünyanın yükünü omuzlayıp yaşarken, Attıkça içimize sabır dolup taşarken, Günahı sevabıyla yollarını aşarken, Apaçık gerçeğiyle, kurguluydu imtihan ! Daha ana rahminde kaderlere kazıldı, Küçücük ayrıntısı kitabına yazıldı, Bunca gerçekler varken, peki niye azıldı ? Zamanın kuytusunda, burguluydu imtihan ! Nesrin Önem 10 04 2016 |
Geri kalan sınavları bizler yaratıyoruz gibi bir gerçekte yok değil. Ama, genel kanı şiir bahsettiğiniz gibi. Tabii, şair de bunu yazmak zorunda. Kutlarım Güzel bir yansıtma. Selamlar, saygılarımla..