Yalnızlığın elleri! !
Keşke en güzel hikâyem diyebilseydim
Yalnızlığın tek güzel yanı Hiç yaşanmaması Yüreğime hüzün çöktüğünden beri Mutluluk uğramaz oldu ömrüme Sensiz geçen onlarca gün Sanki sen varmışçasına yaşadığım yüzlerce saat Hiç düşündün mü beni? Ne zaman bir rüzgâr esse Saçlarının kokusunu hissettim Ne vakit denize baksam Gözlerini seyrettim Hiç düşündün mü sende beni? Düşünmediğine eminim Nede olsa Benim kadar büyük değil yüreğin Eğer o kadar yürekli olsaydın Seni bu kadar seven birini yalnızlığa itmezdin Yalnızlık Sen değil de sanki o benim yârim Keşke yalnızlığın elleri olsa Ağladığım vakit gözyaşlarımı silse Dili olsa da benle konuşsa Üzüldüğüm vakit Sırtımı sıvazlayıp Boş ver unut onu diyebilse Beni teselli etse Yinede alışamazdım inan Yalnızlık sen gibi bakamaz bana Isıtamaz ellerimi avuçlarında Gökten yıldızlar bile kaybolsa Sen gibi terk edemez beni yalnızlık Hem de baharın tam ortasında Bu kadar aciz miyim bilmiyorum Kapı her çaldığında sen misin diye bakıyorum Sen beni unuttun ama ben seni hala özlüyorum Dönsen geri yine sarılırım Sokulurum yanı başına Saçlarını göğsümde uyuturum Sen ne kadar kötü olsan da Ben sana köle olurum Ben sana köle olurum… |
Hiç yaşanmaması...
Tebrikler...