Mutluluk neydi sahi?
Sevgiyi kelimelere sığdırıp
Kalemin ucundan dizelere bırakmak mı?
Tebessümü, hüznü tuvallere yansıtmak mı?
Ya da senin gibi yaralayıcı duyguları
Resmetmek mi?
Sensiz başladığım hayat denen dolambaçlı yolda
Noktayı seninle koymak mı?

İçimde sensiz kocaman bir boşluk
Kalabalıklar rahatça sığar…
Yazmaya çalışıyorum
Adeta kalemimin ucu titriyor
Kelimelerin acı haykırışlarını duyuyorum
Acı ekmeğime katık olmuş
Kıyametler kopuyor yüreğimde
Nerdesin?
Korkuyorum dönüp arkama bakmaya
Benimle misin?

Bembeyaz beklentilerim
Masmavi umutlarım vardı.
Yalnızlığımın siyahtan arınmasını bekliyorum…
İçimde tüm hislerim ayaklanmış
Söz geçiremiyorum sana dair tutkularıma…
Engelliyorum nefsimi
Ama sen hiç tutmadın ki ellerimi…

Anlatamıyorum kendimi
Yüreğimi sana açtım koşulsuz verdim
Yüreğim bende değil ki!
Ama acısını başucumda hissediyorum…

Dönüp durdum girdaplarda
Anılarımı denizlerde boğuyorum
Uzaklaşıyorum sensiz kendi yüreğimden
Yaşanmamış ve yaşanmayacak
İsteklerimi de alıyorum yanıma
Sevgimi sana bırakıyorum
Kana kana iç…

Gölgemden kaçmaya çalışıyor gerçeklerim
Atamadı sana dair duygularımı yüreğim
Yeni baştan başlıyorum
Bıraktığım yerden
İşte sensizliğin verdiği son gerçek
Ne yapsam olmuyor, kopamıyorum…

Bir bedenim var, sana ait olsun istedim
Tek başına ruhumu taşıyamıyor
Her gece beynime kurşunlar saplanır
Yüreğimde sensizlik
Sen çığlıklarımı duymadın
Kim bilir başını hangi yüreğin üstüne koydun
Son kez…
Son kez sana, ağzında zeytin dalı olan
Bir güvercin uçuracağım
Ben de ne kaldı ki senden geriye
Yıkık dökük bir benden başka…

Zeytin dalını alda gel
Türküleri, ezgileri beraber söyleyelim
Mutluluğa mavi bir kelebek uçuralım
Hadi geç kalma
Kelebeğin ömrü kısa olur
Zamanı az kaldı direniyor
Ha öldü
Ha ölecek
Çabuk gel…
Mutluluğa
Türkülerimizi söyleyerek
Kelebeğin kanadında uçalım…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
27.10.2013