Boz bulanık teninle karmaşa diz boyu
Bir damla cehaletle açıldı dipsiz kuyu
Ke(n)di nefsi gezinince hayatın yüzünde
Bilemezsin düştüğünü ateşlerin eteğine


Cehenneme yatkın başına buyruk kara büyü
Secdeyle kandırınca şeytan tuğ tüyü
Kırık bir sazla oynatır haberin olmaz
Sanırsın kendine malik insan olmaz


İnadın ahdin olsun bozulan bağlarda
Bakarsın ardına yanılırsın doğu diye batıda
Tuttuğun bu tavır büğletir coşkun
Şu sam yeli yakmazsa ekinleri kurutursun


Çeker gürültü davul sesi aldanırsın
Düşünce yalçın kadife zirvelerden kırılırsın
Mayalanmış bulanık gudubet artığı tavrınla
Baban diye sarılırsın mezar taşlarına


Çocuğun cocuğu olmuş ata dedesi
Kendi doğurunca annesini kaderini
Güneş tutulması yıldız katoluğu ziyçler
Geçti bulut yorgunluğu tükendi diller


Ümid Harun