KaybediyorduÖmür… Sayfalarını Bir bir sessizce Her ibrette aldığı dersle Özünden aksettirdiği mefkûresiyle Öte için silinmeyen izler bırakıyordu Fikirsiz akıl, zikir siz kalp tasavvur yapamıyordu Yaşamak için yaşıyor olmanın heveslerinde kaybediyordu Hangi suali aralasam ve sorsam okuluna girmedim diyordu Lakin merakı, azmi, aklı, sabrı başka arzuları için kullanıyordu İrade sahibinden başka sorumlu yoktu, sahip bunu anlamaktan uzaktı Mustafa Cilasun |