Bu da bana mola
deme, sus !
öyle özümledimki tıpkı; o,deli dalgaların dövdüğü kayalar gibi dimdik durmayı. ama; bendeki ezberlenmiş bir tümcenin pozisyonu yorgun,bitkin,kendini taşımaktan yılgın sus,pus oluyorum bir köşede dokunulunca dağılan biri doğru,yanlış ne bileyim çaresiz bir avın,kapanda verdiği çırpınış gibi diyorum işte o yüzden deme, sus ! bir kutsalı muhafaza benimki yoksa kayaların yıllara inat dik duruşu nasıl olunur asırlar onu yıllar beni uysallaştırdı be, değil mi? de sus ! o,deli dalgalar oldu, yorgan misali kıyıda kavrulur,hatta yuvarlanır ufak parçalar yine settir ama vakur. çevreler bir yar bir ana gibi deryaları verilen mola susayınca nefes alır deryaları kuşatan o kaya ve kara bense ! unuttum dik durmayı, size diyemem bir damla nutfe susayan tutku tabi ki size hiç olmasa kara ve kaya, olur muydu derya çılgın dalgaların vurduğu işte oda baba size vurgunum bisus da iflas etti beyin buda bana mola Mustafa Yılmaz (sertesenyel) Mart/2016 |
Uygun kelimelerin şiirde sevdaya uyumluluk analizi.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...