Zamanında Antalya’da yaşayan bir hristiyan azizin ve Niğde’de yaşayan bir evliyanın arasındaki Allah aşkını(manevi aşkı ) anlatan bir şiirdir.

Altı bin yıl önce başladı bu yolculuk
Aşktan , sevdaya
Tyana’dan Nahita’ya
Nahita’dan Antilos’a doğru
Tam altı bin yıl sürdü
Nahita ne bir cami ustasının aşkını anlatabildi
Nede Antilos yeryüzündeki cennetini anlatabildi
İkiside aşktan yanaydı belki
Birisinin kıraç toprağı, ara ara kıraç tarlaları
Diğerinin ise masmavi denizi
İkiside birbirini seviyordu
Belki kültürü ,örfü âdeti uyuşmuyordu
Seviyordu işte
Birisi kış ayinda kar yağmışcasına
Birisinin ise süzülmüş denizleri olmuşcasına
Altı bin yıllık aşktı
Öyle kudretli,öyle elemli
Tanıklık eden alp mi ?
Yoksa Kerem ile Aslı mı ?
Bu sevdadan bir pay alıp kül oldular
Tanılık edip yoksa gül bahçesinemi kondular
Kimisine göre bu aşk Roma’nın çağında
Şairler diyarı Nahita’nın koynunda
Bir kaderdi
Ufaktan doğaldan bir çağlayan
Ve bir eserdi
Hiçbir şair anlatmadı
Anlatamadı
Belkide anlatamayacaktı...
HÜSEYİN ÖZER(28.03.2016)