SEVİŞKEN YÜREKLERKendi kendimle konusurken laf lafı açıyor ve telaştan gönlümün serkeş titreyişlerinin yansıması düşüyor dolunaya.... Göğsümden içeri sızıyor yokluğun... Derken Sevişken yürekler ayrık bedenlere çarpıyor ve yenik bedenlerden devrik cümlelere varıyor en karasından sevda... Hani küsmek kadar olmasa da susmak gerek diyorum hayata... yaşananlara... Canın yanar da ağlayamazsın ve çarptıkça eksilen yüreğimin acımasız eziyetlerinden bakışlar fırlar ya Aşka, İşte böyle bir şey bu sevda, Ama ben ölmedim.. Bekliyorum hüzün yalnızlığında... Seni sevdiğim İstanbul Gar’ında. E.Şeker |
Sevgilerimle...