1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
626
Okunma
Kendi kendimle konusurken laf lafı açıyor ve telaştan gönlümün serkeş titreyişlerinin yansıması düşüyor dolunaya....
Göğsümden içeri sızıyor yokluğun...
Derken Sevişken yürekler ayrık bedenlere çarpıyor ve yenik bedenlerden devrik cümlelere varıyor en karasından sevda...
Hani küsmek kadar olmasa da susmak gerek diyorum
hayata... yaşananlara...
Canın yanar da ağlayamazsın
ve
çarptıkça eksilen yüreğimin acımasız eziyetlerinden bakışlar fırlar ya Aşka,
İşte böyle bir şey bu sevda,
Ama ben ölmedim..
Bekliyorum hüzün yalnızlığında...
Seni sevdiğim İstanbul Gar’ında.
E.Şeker
5.0
100% (2)