HIRSIZ

Hiperaktif çocuktum işte
okula giderken
annemin çeyiz sandığından
ya da babamın cüzdanından aşırırdım
en fazla iki buçuk lira

okulun kantini varken teneffüs arası
biz koşardık Dursun amcanın tükürük köftelerine
anlının terini sildiğini göre göre
tırnak arası kömür madeni gibi
iştahla isterdik çeyrek arası köfteleri
yeşilinden doğranmış soğanlar
ağzını sulandırırdı görenlerin

nihayet köftemiz hazır
ilk ısırığı senin almanı isterdim
dedim ya hiperaktiftim
biraz da şeytanlık vardı
ve seni çok severdim
yüzümü döner
önce öperdim ısırdığın yerden
sonra güler ve ben ısırırdım
kanatarak dudaklarımı

bazen kaçırırdığımızda teneffüs sonrası zil seslerini
çaldık sayardık felekten anları
elele tutuşarak gezerdik aşk bahçelerini
bakmayın aşk bahçeleri dediğime
o zamanlar
her yer bize aşk bahçesi gibiydi

bazen yakalanırdık tepegöz lakaplı Asker Çağlar’a
dizlerimin bağı çözülürdü
dokunmasın diye sana
saklardım seni hep arkama

- erkeğime bak. sevdiğini koruyor!
diye pişkin pişkin sırıtışlarla
basardı tekmeyi dizimden aşağı kaval kemiklerime

dönerdim eve
aklımda sen
babam çağırırdı yanına
çoktan haberi almıştır meğer
saçımı okşayarak
anlatırdı yaptıklarımın doğru olmadığını
hırsızlığın suç sayıldığını
ve bir kalbe girmenin günah olduğunu

ama ben diyemezdim babama
“seninde” bir hırsız olduğunu
ve benim yüreğimi çaldığını

Efkan ÖTGÜN