Zamanın EşiğindeNe çabuk geçti zaman Yarım kalırken umutlar Göz açıp kapanana kadar Gazele dönüşüverdi harman Kum taneleri gibi savurdu Çamurundan kaçarken Balçığıyla yoğurdu Ne baharlar geldi geçti içinde Çiğ damlaları düşerken üzerime Can suyumu verir gibiydi Hazanlarımda oldu, yapraklarım dökülürken Kurudukça uçuştu dört bir tarafa Ayaklar altında ezilse de gururum Canımı acıtsa da dilimde hep şükürdü Kışın ayazı işlerdi iliğime Ayak uçlarıma kadar üşürdü Camların buğusuna takılırdı gözlerim Sızan ufacık fersiz ışığımı ararken Yapayalnızdı ruhum benliğimde Ses ararken çınlayan kulağımda Tökezlenip düşüyordum bu aşım dan Yamacının kıyısında öyle dururken Ne çabuk geçti zaman Daha göremedim ki yüzünü Dolu dolu yaşayamadan Gençliğin baharı solmadan Kır çiçeklerim açsın diye Beklerim zamanın eşiğinde Nesrin Önem 25 03 2016 |
Şiir haz veren ve zaman duyguların terennüm edrek hatırlatan kurgu..
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...