HÜZÜN
Neyine vuruldun bu uzaklığın
Ne açlığın bildim nede tokluğun Uzanmış odamda uyur yokluğun Eşyalara sinmiş hüzünde hüzün Avucumda cansız çorak ve kuru Oysa ortasında bir yürek duru Toprak susadıkça özler yağmuru Rüzgarda savrulan tozunda hüzün Sona yaklaştıkça artmış ki harı Avare meşk eder bir yaşlı arı Görücüye çıkmış ayvada sarı Kimsesiz yurdumun güzünde hüzün Çok yaşlanmış gibi kenara çökmüş İçinde ne varsa yüzüne dökmüş O ceylan yavrusu boynunu bükmüş Yoksul çocukların gözünde hüzün Ayrılık ateşi içini yalar Kehribar gözleri yanağın sular Bir gelin diline bir türkü dolar Usulca raks eder yüzünde hüzün Ha bir çoban söyler ha bir ozan der Fark etmez tınısı yüreğini yer Sade türküleri dinle kulak ver Anlarsın hayatın özünde hüzün Z İ Y A A C A R 24.03.2016/KONYA |
Ne açlığın bildim nede tokluğun
Uzanmış odamda uyur yokluğun
Eşyalara sinmiş hüzünde hüzün
Avucumda cansız çorak ve kuru
Oysa ortasında bir yürek duru
Toprak susadıkça özler yağmuru
Rüzgarda savrulan tozunda hüzün
..Hüzün dolu duygusal dizelerdi. Yazan kaleminize yüreğinize sağlık. Saygı selam ile.