YAZ/AMA/MA SANCISI
Kalem yazıyordu
Daktilo tuşluyor Klavye hızla parmakların altında kayarken Rezillik artık boğazına kadardı Kusacak safra safra Küfürler Hakaretler Bolca da ölüm Ölümün alt metninde Yaşam ölüyordu İnsanlık gibi Azgınlık ve muktedirlik Ne varsa alıyordu midesine Öğütüyordu emperyalist dişleriyle İnsanlar kanayan yapraklar gibi Pıhtılaşıp pelte pelte Şehirlere uçuşuyordu Parçalanmış gövdeleriyle Ki matem kasvetli kasvetli Alıyordu içine son kalan huzuru Yakın bir tepede Kurtlar ulurken Çiyanlar dansa duruyordu Güneş batarken üstlerine Gece zehrini dişlerinden Kopardığı bedenlere akıtıyordu Ve dünya ahvalini görmüyordu kör gözler Yağan yağmurlara açılan eller Bekliyordu Ve hayat doğmadan ölüm yenileniyordu Kaybolmuş düşlerde |