C'anım'ın Çekirdeği - 4Gece, zülüflerine takarken gümüş pulları karanfil diye Bendeniz sana yine Hangi sıfatı bohçalayıp Sahra gözlerimde Yusufçuk kuşunun kanadında bıraktım kanat/tıkça t/utanabildiğim dilimin ucundaki duayla toprak dillenir, gökyüzünün eteklerinde Ölümün sessiz ıslığı kopar İstiklâl caddesinde. Gögsünde zulalanmış sözcükler iki büklüm yüreğimin nemini siler. Ve Sen ; Şarap kokulu k’adın. Memleketim kadar acılardan boşan Düş Cumhuriyetine. Tuzlu sularım ki ; Yüzünde ıslanan yağmurdur. Yoz bir karanlık giyinir, Kız kulesi Kapısız günahların riyakarlığında. Bozguna uğramış bir sevdanın birikmiş mutluluklarını asmalı Taksim’e. Sırat köprüsünden geçmişliğimizle. Huzurun koynunda uzanmak boylu boyunca İsmail’in kor bıçağında kalan yalnızlığımla Küsûf namazında sıcak nefesin Gözlerine adak edilmiş bir kurbanlıktır, coğrafyam. K’okunla gelen tüm şiirlerde öksüz kalmak Zenci kölelerinin esirliğinde her harfi öldürüp Şems’le doğmak sana yeniden . Satır satır adımlamak seni Akrep ve yelkovanın devşirmeliğinde. Y/anı peşinde birikmiş yangınlarda Haydar Paşa. Kırık dökük aynaların telli tuvaklı haliyle değ/irmenden korkma.. Kefaret öznedir yüklemi sen olan k’adın. gordion / gül özkan 19/03/2016 |