kundak yarasıdüşler ötesinden seslendim ki bir tutam şiir tuzu bastım imgelere melankolik akşam güneşi serinliği martın ağlayan sessizliğine karşıtı vakitsiz açan bahar çiçekleri üşümük nevruz kokulu kardelenler kundaklanmış... yetim kalan düşlere suskunluğun kırmızı rengine büründü düşler ardından mevsimsiz açan kır çiçekleri kadın düşündü mevsimler üşüdü yeni doğan tüm aşklar kundak yarası |