ÇOKTAN ÖLDÜRÜLDÜ KAHKAHALARIMIZ
Çoktan öldürüldü kahkahalarımız
Dönerken ruhumuz kurak topraklara Soldurul du bütün yeşiller Karardı gökyüzü Artık her gün fırtınalar kopuyor yüreklerde Bir yangın yerine düştü canlarımız Birer birer Sonunda güneş utandı aydınlığından Ve kaybolup gitti maviler Yarınlardan endişesiz güne uyanmayı özledik Özledik aydınlık sabahları Kahrolası hain iblislerin tuzaklarında En sevdiklerimizi kaybetme korkusu ile Sıkışırken yüreğimiz Bugün hangi ocaklara ateş düşecek Hangi canlar yanacak diye diye Yaşar olduk hepimiz Artık yeter Bitsin bu kara günler Çaresiz olmak yakışmaz bize Yakışmaz böyle yaşamak Yenilmeyelim sakın bu lanet teröre Haydi uyan Türkiyem uyan Aydınlık güneşli günlere Bitsin bu zemheri kışlar Özlediğimiz bir bahar kokusuyla İstediğimiz tek şeydir yaşamak Hür ve de özgürce... Gülseren MORKAN 03/19/2016 |