Kimimiz her biri ile akran
Belki de aynı günde doğmuşuz
Kimimiz, bu yaşlardaki çocukların
Her türlü değerden daha da kıymetli evlatların
Anası, babası
Kimimiz aynı yaşlardaki
Can şenliği torunların
Büyük anne ve büyük babası
Onlar öz be öz kardeşlerimiz
Evlatlarımız, ayıramadığımız birini diğerinden
Ve torunlarımız, hayatı anlamlandıran
Ve de hayata yeni başlangıçlar yaratan
Onlar aydınlık bir gelecekte
Hiç tükenmeyen ümidi idi memleketin
Her birinden mutlu haberler umarken
Yitip gittiler ellerinde bir itin
Gel de dayan, dayanabilirsen bu acıya
Nasıl kabulleneceğiz
Nasıl….
Nasıl….

Gülmenizi çok gördüler, aydınlık sevmeyenler
Çaldılar gözlerinizden, güneş parıltısını
Ocakları söndürdüler, insanlık bilmeyenler
Yüreğimize ekerek, gece karaltısını
Taze fidan çiçekleri, dalında soldurdular
Hanelere kan, göz yaşı, acılar doldurdular


Bu alçaklığın ederi, kaçadır, kaç paradır
Bu itlerin tasmaları, kimlerin ellerinde
Bunların varlığı bile, insanlığa yaradır
Necaset ezelden beri, gezerken döllerinde
Kuduz köpekler misali canlara saldırdılar
Can kurbandır, annelerin, saçını yoldurdular


Koyu gölge, karanlıklar, mekândır kalleşlere
Onur şeref yoksunluğu, kimliğidir bunların
Günü geldiğinde elbet, dönecekler leşlere
Bedelini ödeyerek, aldıkları canların
Emperyalist maşaları, ulusu yıldırdılar
Belli ki namuslarını, raflara kaldırdılar


Şu gülen yüzlere bakın, neler kaybettik neler
Öylesine güzeller ki, maşallah boncuklarım
Her birinin adı sanı, bütün dünyaya değer
Siz canlarım, güzellerim, öz be öz çocuklarım
O akşamda sizi değil, bizi de öldürdüler
Dosta acılar yaşatıp, düşmanı güldürdüler


15.03.2016