yâr-ı nâr
yâr-ı nâr
yaşamak dedi adam görmeden tebessüm ettiğin kim mevlana gibi dönmeden bir avucun yukarı, diğerini aşağı tutan kim içinde dörtnala koşan duygular kimi müjdeler sana çölde serabı arayıp susuz dudaklarına damla damla damla yağan kim bir vuslat ki, geçer kapından kavuşturan firaka kim "acılar denizi" rüyaların, uyandıran kim bütün ah’larına son nokta koyan kim yaşamak dedi adam velhasıl "bir" de saklı bir kapıdan seni salıp bir kapıdan alan "yâr" //2014-03 |