Benim üstü açık sinemalarım vardı
Bundan yıllar önce
Daha o zaman sokaklar çok dardı
Henüz metronun temeli atılmamış
İçtiğimiz süte bile su katılmamış
Bazı insanlar da bu kadar satılmamıştı...

Aşk’ın şimdikinden çok fazla güzelliği
İnsanların kendine has özelliği
Sevmenin
Bir bulut kadar temizliği vardı...

Kemal Sunal’ın Hababam Sınıfının
Yeni yeni piyasaya çıktığı zamanlar
Ne güzeldi o yıllar...

Çekirdek mısır yerdik filmleri seyrederken
Frigobuz satardı ufak çocuklar
Akşama tabi ki cepte harçlıklar...

Bazen hafiften yaz yağmuru çiselerdi
Kimse kalkmazdı yerinden
Herkes dalmıştı filime derinden...

Şimdi ne üstü açık sinemalar var
Ne dar sokaklarım
Sütler ise sudan geçilmiyor
Bazı satılmışların arasında
Dürüst insanlar kolay kolay seçilmiyor
Sanki insanlar niye birbirini sevmiyor
Anlamak zor...

Neredesiniz üstü açık sinemalar.
Galiba gençlik yıllarında kaldılar...