Bir Hercai MenekşeBir hercai menekşe büküyor boynunu Akşamın karanlığına O fısıldıyor Ben yazıyorum söyleyemediklerini.. Yine bir sayfaya sığmayacak sensizlik… Yoksun Yine yetim kalacak sana düşen her kelimem Yokluğuna gebe sevdamın hüznü çöküyor gözlerime İmkânsızlığın sınırında kısır düşlerim tutsak ediliyor Süzülüyor sensizlik gözlerimden... Ve kısır düşlerim Bir şiir daha doğuruyor yorgun bir vaktin koynuna Adını koyamadığım yarım kalan bir hikâyeden Satır satır dökülüyorum her an boşluğuna.. Bir hercai menekşe fısıldıyor Ben yazıyorum söyleyemediklerini… Kalemim sancılarına esir düşüyor Bir volkan patlıyor titreyen ellerimde Aşka kör topal sevdamın Gamsız özlemini içime doldurdum Kendi suskunluğumda boğulduğum Bir akşamın koynundan geçiyorum… Hangi bedelin ağrısıdır bu yüreğim? Taşıyamadıkça yüzümden süzülüp akan? Hangi denizi atsam içimde ki yangına söndürür? Yine buruşturdun tebessümümü Bir yalnızlık s/arar gözlerimi.. Yüreğimin serçe kanadı kanıyor Bir hercai menekşe soluyor Değme artık ellerini… Değme… Ayfer Aksoy |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar