İnsanlıkta Nasip
düğmesini ilikledi bulutlar
cekildi göndere umutlar o zaman doldurmalı kadehleri tütsülensin yakarışlar hudutlar yukarı bakın hele yıldızlar yok kapıları acın bi gecitler nerede buda kötü şakasıysa yaşamın bizlere verilsin kozlar cekilsin gardlar cicekler yapraklarını yedire yedire kelebekliğinden utandı tırtıllar hayat cilvesini göstere dursun acıma duygusunu kaybetti kayıplar şarkıları calan müzisyenler gömüldü şiirleri yazan şairler öldürüldü aşk acısı ceken mevlam neredesin özü insanlık olan artık neyle beslensin eller anlamını yitirdi ey dostlar! güneşi utandı sıcaklığından yazı utandı gözü olsa da görmeyen toplumun evlatları duyulmaz oldu artık mazlumun feryatları zevk ve anlık tebessüm adına zincirlendi yılan iştahla kurdu örümcek ağını şöhret ve fani canda şan uğruna kaybetti ahlakını kaybetti nefsini insan |
Şiirin yüceliği görünmekte.
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...