Ölmemişim...
Rotasız gemi...
Hedefsiz rüzgarların son demi Yırtılmış yelkenlerinde hüzünler Bulutlar ağlamaklı siyahlaşan gökyüzünde Martılar asılı kalmış yorgun denizin üstünde Ne bir balık ağlıyor pörsümüş dalgaların dibinde Ne bir balıkçı var yorgun balıkların peşinde... Rotasız gemi... Hedefsiz rüzgarların son demi Saatler hüzün sağıyor mazinin karanlığına Yeni doğumları bile ölüyor saatlerin; is kokulu minelerinde Bitkin bakışlı küheylanlar yürümeyi unutmuş gibiler Yelelerinde yorgun ölümleri yaşarken rüzgar Yüreğimde alev alıyorken yalnızlığın soğukları Erimeye yüz tutmuş ruhuma sevda büyüsü kondu Uzaklardan... Kendime geldim aniden; Ölmemişim... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |