Köpüklü Bitap Güzelisa vakti hiç şiir gömmedim tepetaklaktı koca deniz maviye çalınmıştı gökyüzün martılar yoktu duymadım görmedim sabah ona mı içerlediniz oysa kale alınırdı her sözün bir simitle az şükretmediniz yüzlerce köpük öğle üstü ayağımı yokladı hafiften yağmur sonrası üşendiniz bıraktınız yüz üstü şevkati ellerinde eriten meltemi çok düşünmediniz şiirler bile o ara size küstü kızılın acelesine gülmedim tepelerin işine aklım ermiyor usulca kaçarken gündüzün ümitsizdi zaten akşamınız bu ara mehtaba çokça sır veriyor o kayığı ufka hiç sürmedim neden siz öyle sandınız yakamozu olmuştu gecenin uzakta üç beş yıldız yamalı kara çarşaf seriliyor nasıl da fark etmemiş hüzün boşunaydı aşka kapılmanız eylülü bitap bu seneki güzün rüzgar yaprağa bile üşeniyor dr.süreyya burak önder |