Yolun Sonu Göründü Be Usta
Yolun Sonu Göründü Be Usta
Evlerde tencere kaynatacağız diye Omuzlara konan şelek şelek yükü, Bir başımıza kaldırıp sırtlamaktan, Herkesin veresiye işini görmekten ............................. yorulduk be usta Bir günde dört mevsimi yaşamaktan Saçlarımıza aklar düştü, kalbimiz tekledi Yetmedi gönlümüz baharda karalar bağladı Ak yüreğimizde kızılca kıyametler koptu ............................ tükendik be usta Yürekler de türlü türlü dönen envai çeşit Fırıldak oyunları görüp de susmaktan Güçlü değilken güçlü görünmekden Yürekler kan ağlarken, gülümsemekten .............................arsız olduk be usta Çıkar çarkının dönencesin de oyuncak olmaktan İyi niyetin katledilip hunharca sömürülmesinden Merhamet duygusunun kurban olmasından Maneviyatsızlık içinde kavrulup yok olmaktan ............................. geberdik be usta Huzur, mutluluk, sevgi tablosu geçmişte kaldı Düşünce, vicdan, hak hukuk, hürriyet rafa kalktı Sevmek, saymak, dürüstlük, samimiyet mazi oldu Yoksulluk içinde dahi var olan zengin düşler bitti .............................süründük be usta Kapıya geldi çattı dayandı onca veresiye, borç Akıllar yapsada muhakeme, tutmaz onca hesap Her yer çatlak, fışkırıyor artık su götürmez gerçek Ne söylersen söyle sardı dört bir yanı nane molla ............................ kalakaldık be usta Bozuk düzende çivimiz çıktı çak çakabilirsen Sökükler dikiş tutmaz oldu dik dekebilirsen Yapmadıysan dirhem insanlık kalmadıysa ak yüzün Mahşer de amel defterinden aklan aklanabilirsen ......................... yolun sonu göründü be usta 23.02.2016 Ankara P.ÇETİN |
Şiir gönül dostluğudur.
Beğendim...
............................. Saygı ve Selamlar...