KIR MENEKŞELERİ...Kır deyince aklımda, açar mor menekşeler! Akan ince dereler, çağlayan seller gelir... Yeşilin her tonuyla dolar bütün köşeler; Papatya toplayan o, minicik eller gelir... Gelincikler boyalar, kan kırmızı olur kır! Gönüllerde bir coşku, insanlar fıkır, fıkır... Guruba nazar etme, yer demirdir, gök bakır! Ipılık, efil, efil, esen o yeller gelir... Kızlar, nakşeder gibi taç yapar saç örgülü! Saçlarının üstünde, tozpembe yaban gülü... Küçük, büyük tamamı aileden görgülü; Gönüllere sarılan, incecik beller gelir... Bahar güzel, kırlara uzanıp yatmak güzel! O tertemiz havayı, derinden tatmak güzel... Her bahar bu hayatı tekrar yaşatmak güzel; Gözlerimin önüne, yaşanmış yıllar gelir... Bazen incecik yağmur, iniverir aşağı! Ardından güneş çıkar, görünür Gökkuşağı... Hayran bırakır renkler, çoluk, çocuk, uşağı; Mis gibi koku saçan, rengârenk güller gelir... Dirilir tüm canlılar, tabiat gelir aşka! Kuzularla oğlaklar, meleşir başka, başka... Kelebekler uçuşur, bülbüller gelir meşke; Zevkten dört köşe olan coşkun gönüller gelir... Altı ay sürse dersin, kışı göreve salıp! Neşeyle dolar insan, felekten üç ay alıp... Yeşil ile mavinin rengine dalıp, dalıp; Hicaz, uşşak, hüseyni, şakıyan diller gelir... Antalya-2016/03 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Bir kelebek fısıldar: ’’ Güzel hayaller kurun Masmavi gökyüzünde uçurtmalar uçurun.’’ Dağların yamacında oynar dedeyle torun Yediden yetmişine bir garip haller gelir.........................ŞİİRLERİN ŞAİRİ |