2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
787
Okunma
iki güvercin havalanır
gelince gözlerin aklıma
bıçak sırtı yaralarıyla
şafaksız göklerde ölmek için
kendi mahkememde sürgün edildi umut
gülücük aşırı ülkelere
tomurcuktu ellerinde
fidandı teninde
büyüdü
serpildi izbe sokaklarda
budamalı artık dalları içimizi yırtan
özlem denen koca çınarı
kökünden sökmek
balığa koşmayı öğretmekle bir
benim hiç uçurtmam olmadı
bisikletimde
çocukluğumdan hıncımı alır gibi
en sevdiğim oyuncağım gibi sevdim seni
bu yüzden kırıyorum kafam bozuldukça
her bir parçanı bir dağa atıp
yırtıcılara yem ediyorum
düşlere yasak getirdim
gülüşlere infaz
kaç sevgili
rüzgarını alıp koynuna
benim saçlarım savrulurken kanıyor
kk
5.0
100% (5)
Cevap Yaz