avuçlarım kar topluyor yokluğunda
meyhane pilavına duyulan özlemdir domates kursu eşliğinde
kına kokulu özlemdir anneye duyulan özlem


eski İstanbul hanımıdır eskimeyen hatıralar
oyalı mendile işlenmiş vişne çürüğü renginde aşk
erguvan kokuları bahar etekli sevdamdan damıtır eflatun bakışların
buram buram İstanbul


akasyanın kokusuna karışır hanımın elleri
duvardan sarkarken kıskanır bu sevdayı
ıhlamur kokulu gizli düşlerim gibi demini almış yıllar
yudum yudum yalnızlığımı içer üşüyen sol yanım


ben buradayım dercesine ölümü yüreğime gömdüm
ayrılık yakama taktığım çiçek
kayısı çiçeği kokulum
kundağa sardığım çocukluğumun yarım kalan ninnisi


sus pus olan geceye yıldız tozu serptim
lavanta kokulu patiska düşlerime gömüldüm biliyor musun
annemin kına kokulu düşlerine şiirimi yazdım oku
ve şimdi meyhane pilavına duyulan özlemdir domates kurusu eşliğinde