HESAP VERgece güne her zaman kavuşurmuş ben geceydim sense gündüz neden hala sana kavuşamadım. gecenin çığlıklarını en iyi ben bilirdim anasından ayrı düşmüş bir kedi yavrusu gibi sinerdim duvarımın dibine içten içe titrerdim yanıma yaklaşsa bir yabancı tırnaklarım hazırdı tırmalamaya gözlerim güne aşık karanlığı yırtacak sesinin gölgesine bile hasrettim. gün aydınlık gün keyfe keder saatleri kovalarken ve güneşin sıcaklığını daldan dala taşırken gecenin hüznünden neden bu kadar bihaberdir bilinmez yarasaların çilesini bir karanlıklar anlarmış bir de ben gibi aydınlıkta bile ruhu karanlıkta yaşayanlar. daha doğamadan ölüm hükmü verilen bu aşka sahipsiz köpek muamelesini layık gören yüreğine hesap soruyorum şimdi doğmamış bebeğe kefen biçmek nerde görülmüş. Lavinia |
şiir de çok güzeldi...severek okudum.
tebrikler ve saygılarımla.