İnanç Öyle Ulu Bir Çınar KiHayatı boyunca bazen hayallerin, bazen gerçeklerin peşinden koşup durdu bedeni, ruhu, yorgun düştü geleceğe doğru yol alırken, ayağı çakıl taşlarına takıldı durmadan tökezledi, tökezledikce fani duyguların esiri oldu canı yandı, yandıkça acımasızca can yaktı hiç olmadık anlarda bir hiç uğruna inandıkları yok olup gitti ama yılmadı, bitiremedi umutlara sevinçlere, sevdalara yelken açan icindeki yolcu gemilerini bilmesede, farkedip görmesede geminin dümenini elinde tutan inanç duygusunun gücü yüreğinin derinliklerinde hissetiriyordu kendini huzur veren muhteşem büyüsü yüreğini, ruhunu, tüm hücrelerini ele geçirmişti tüm heybetiyle fırsat vermiyordu kara bulutlara anlamıştı artık o da bazen biraz üşüyecek bazen bunalacak bazen sarıp sarmalayacak bazen tökezleyecekti fakat asla pes edip yıkılmayacak, yıkmayacaktı içinde yeşeren inanç öyle ulu bir çınardı ki yapraklarını döksede yaşadıkca, yaşattıkca sürgün veriyordu yüreğin her bir yerinden hayata tutunmak için 22.02.2016 Ankara P.ÇETİN |
yeşeren inanç
öyle ulu bir çınardı ki
yapraklarını döksede
yaşadıkca, yaşattıkca
sürgün veriyordu
yüreğin her bir yerinden
hayata tutunmak için
ÇOK DOĞRU.farkdebilenler için çok derin manalı bir şiirdi,kutluyorum,saygılar.