Planlı delilik
PLANLI DELiLiK
Canın çok yanıyorsa, akıl kor’undan eğer Ara ara tozutmak ne de güzelmiş meğer İstifa ettim us’tan gördüm ki buna değer Kurtardım istiladan ruhumdaki vatanı Öldürdüm yüreğimde kibir denen şeytanı Ceketimi ters giyip girdim yeni yaşıma Sümük sürdüm yüzüme, bir azını kaşıma Postalımı taç gibi alıp koydum başıma Akıllılar yanımdan kaçtılar fellik fellik Duygu esaretinden âlâ imiş delilik Sırık atıma binip dehlediğim enginde Gördüm tüm maskeleri sahtekârlık renginde Dostlarım kalp altınmış sadakat mihenginde Tozutmasam bilmezdim bu işin racununu Gönül hanemde attım, dostçuluk papucunu Sıyrıldım bilmişliğin giydirdiği yelekten Özgürlüğün zevkini artık üttüm felekten Öyle çok ufaldım ki geçtim ince elekten Bir anda değişirim, kırılgandır zeminim Gölgeler gölgelendi artık bundan eminim Vazgeçtim sevgilinin pudralı yanağından Kurtuldum riyakârın, dalkavuğun ağından Ağzımı çekip aldım menfaat çanağından Özgürlüğün keyfini sürdüm kısa bir Zaman Akıllılar pusuda, delilerse kahraman // Eğer barutu merhamet, tetiği vicdan olmazsa , akıl en ölümcül silahtır// Not : okuyan dostlarımın dikkatine. Delirmek; Her kıta için ayrı bir anlam taşır. |
Sümük sürdüm yüzüme, bir azını kaşıma
Postalımı taç gibi alıp koydum başıma
Akıllılar yanımdan kaçtılar fellik fellik
Duygu esaretinden âlâ imiş delilik
Bu ne muazzam, ne muhteşem bir şiir!
"O tel"in tam dibine vurmuş Suphi Hocam.
Ne kısa, ne de uzun,
tam kıvamında olmuş.
Her kıt'ası tastamam 24 ayar!
Âdetâ beş kıt'alık fevkin de âlinde Destàn.
Üstâdın en büyük özelliği; dışarıda gezinmiyor.
İç âlemde Dostoyevskivârî depremler oluşturuyor.
En derûnî hürmetlerimle selâmımı arz ederim...