Gönül kapýmý ardýna kadar açtým da sana,
sokak kapýný aralayýp, gözünün ucuyla bakýp kapattýn bana .
Kendimi kaybettiðim sende, kendimi aramak yordu beni.
Bulurdum zaten, sende bir ben olabilmiþsem eðer.
Yokum.
Ýsteksizce geçtim insanlarýn karþýsýna, hep seni aradým sahte aynalarýn da.
Her an sana yansýmak, sana doðmak istedim.
Hep engelleri sýraladýn, bir bir yoluma.
Kocaman bir duvarý inþâ ettin, soluma.
Bir günü daha bitirdim, sensizlikle.
Zor da olsa saat gece yarýsýna ilerlemekte.
Birazdan yeni bir sensizlik dolu, yeni bir güne merhaba diyeceðim.
Ýçinde yokluðundan baþka beni nelerin beklediðini bilmediðim yeni bir günü býrakacak gece birazdan kollarýmýn arasýna.
Sonra ki gün oda geçecek.
Ýþte sensizliðim de böyle kovalayacak yarýnlar birbirini.
Unuttuðumu düþündüðün her an unutturamayacak bu yarýnlar seni bana.
Ne vakit radyoda bir þiir okunsa, aklýna ilk ben geleceðim.
Sana sevdamý anlatmak adýna yazdýðým onlarca þiirlerim vuracak bir bir yüreðinin buz tutmuþ yanýndan.
Beni anlamak yerine, her sözünde kýrdýðýn, üzdüðün kýsa sohbetlerimizi özleyeceksin.
Dilinin ucundan istem dýþý "Keþke" dökülecek,
kulaklarýný yýrtarcasýna.
Beni kendinsizliðinle cezalandýrdýðýn günler çalacak kapýný, ellerin bir daha titremeyecek,
ellerimde ki gibi.
Suskunluðu dilime zimmetleyip,
konuþtuðun an’lar gözünün önüne gelecek.
Sesimden öpmek isteyecek dudaklarýn.
Konuþ diyeceksin, konuþ.
Hatýrlayacaksýn göz bebeklerinden yüreðine ulaþmaya çalýþtýðýmý. Önüme serdiðin imkansýzlýk kilimi, bu kez senin yoluna serilecek.
Korkacaksýn adým atmaya, ayaklarýnýn altýndan düþüreceksin taþýdýðýn o "Cenneti " ...
Kibir daðýnda ayaðýn takýlacak, piþmanlýklarýn ellerine dolanacak, tek tek .
Gözlerine bakardým, kaçýrýrdýn.
Oysa bilirdin gözlerinden sevdiðimi.
Gözlerini bakýþlarýmdan kaçýrdýðýn anlýk zamanlarý özleye, özleye dolacak hasret heyben.
Tesadüfen adým geçerse dost meclislerinde, irkileceksin.
Adýmýn geçtiði dudaklarda arayacaksýn kendinsiz býraktýðýn beni .
Bulamayacaksýn .
Bu sevdamý hiç yaþanmamýþ gibi yabancýlaþmayý seçeceksin günü geldiðinde .
Lâkin, en unuttuðun yerden yine vuracak seni,
sevdamýn kurþunu.
Caným öyle yandý, öyle acýdý ki.
Kan aðlayarak gülmeyi seçtim.
Hep iyiyim dedim, seni üzmemek adýna.
Þimdi satýrlar dolusu yazmak ta neyin nesi.
Yazsam harfler yetmez, okusan da zaten anlamazsýn.
Týpký içimi anlamadýðýn gibi.
Beni anlamadýðýn gibi.
Sahi;
kaçýncý günüydü bugün, sensizliðimin?
Kaçýncý kez kendimi sende arayýþýmýn?
Kaçýncý beden, bende seni býrakmayý unutuþunun?
Kaçýncý gün, bakýþlarýmýn gözlerine deðmemesinin?
Kaçýncý düþüncesiydi, düþündüðünü düþünmenin?
Saymayý da býraktým artýk. !
Parmaklarýmý arkama saklayýp, öleceðim günü bekliyorum.
Gelmezse ben gideceðim.
Susuyorum artýk.
Bir daha hiç konuþmamak adýna.
Susuyorum artýk.
Konuþanlarýn karþýnda.
Tenimin kokusunu hissetmeyeceksin ,
tebessümlerim den düþmeyeceksin olur olmadýk zamanlarda, yanaklarýma.
Dolmayacak gözlerinde kaybolan gözlerim.
Bitti artýk, dilimde ki sözlerim. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.