Yýkýlacak köprümüz kalmamýþtý,
Türkülerimizle kavuþuyorduk artýk beklediklerimize
Yaþlý geceler kalmýþtý
Bir de anlatamadýklarýmýz karanlýðýna gözyaþýnýn
Bekledik, düþünceler döktük köküne umudun
Sarýlacak kollarýmýz kýrýlmýþtý
Sakladýðýmýz gülüþlerle kavuþuyorduk artýk kendimize.
Uzanýrdý dilimize kupkuru susuþlar
Kýrýlýrdý aðzýmýzda cümleler,
Aðlardýk, yaðmuru dilerken çýðlýðýmýza
Ateþ vardý, kor vardý, har vardý
Dayanýlmaz haram acýlar vardý
Göreceðimiz bir hayal de kalmamýþtý
Uyuyarak kavuþurduk uzaðýmýzdaki isyana.
Yorgun bir atýn toynaklarýnda güneþin kaný
Acýmasýz topraklarýn günahýný sürünmüþ
Bize koþmuþ, bize varmýþ, bize yokmuþ
Yolcusunu intihara sürüklemiþ dört nala öfke
Kusacaðýmýz öfkemiz kalmamýþtý
Atý ölümle, topraðý insanla süsledik
Aðlaya aðlaya, yana yana.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.