sen bilmiyorsun ceylaným
kaç cehennem geçti üstümden
cennetine varana dek
çilemi dizlerinde uyutmadan önce
bir anekdot anlatayým gasp edilen nefesimden
þu gözlerindeki maviliðe boyamak isterken düþlerimi
aþkla kafa kafaya çarpýþýp ihanetlik oldum cümle aleme
olay mahalline geç gelen bahtýmýn þaþkýn bakýþlarýndan sýyrýlýp
bedel ödüyordum içi boþaltýlan hayaller üzerime devrilirken
hani dudaklarýný kondurmaya kýyamadýðýn yüzüm vardý ya
aklara bürünen kirli sakallarýmýn iþgali altýnda þimdi
biliyorum anne
bana yine kýzacaksýn belki ama
bakýþlarýný aþka banan bir adamýn oðluydu kalbim
-anladým ki sevmek irsi bir duyguymuþ bende…-
Cömert Yýlmaz