bir kelebeðin nefesi ile sardým
yokluðun tarafýndan iþgal edilen (y)anýmý
kendi ikliminde yabancý
gecekondu çehresini süsleyen
pejmürde kýlýklý duvar dibiydi mazim
yol güzergâhýmý
kalbinin içinden çizdiðim günden beri
do(ðu)lu gözlerimden karadeniz akýttým
kuzeyli aðzýyla sevmeye baþlarken ankara’yý
babadan kalma bir ezginin naðmesiydi
kirpiðime dokunan hüzün kokulu (t)eller
bakýþlarýna teslim olmadan önceydi
nazlý yalnýzlýklara ev sahipliði yapan direniþim
yuvasý kundaklanan kuþlarý barýndýran
baðrýmýn, yetimlere ayrýlan yerine
þimdi de seni sýðdýrýyorum (s)ona akarken
-bedeli aðýrlaþan bir ömrü býraktým ardýmda/hesabý senle kapatýyorum…-
Cömert Yýlmaz