acýmýzýn göbek baðýný
türkülere baðlayýp gömdüler
babasý memleket olmuþ
bir kýz çocuðunun annesine özendi
üzerimizde sararan kederli nakaratlar
sonra, havaya üç el
kirli bir gürültü sýktýlar
efendilerine kýyan parmaklarýn sahipleri
tütün kaðýdýna sarýp içtiler bütün köyleri
her þeyin aslýna döneceðini unutup
betonarme bir efkâra teslim ettiler
‘’sol yaným’’ diye bir cümle
ifþa edilmemiþti daha
kalbimize aðýr hasar tespiti konulduðunda
uzaklardaki felaketlere
dizini döven halklarýn toplamýydý
içimizi sarsan zelzelenin hiçe sayýlmasý
‘’yangýnlardan can kaçýrýrken’’ yakalandýk
devrim’cilik oyunu öðrenmeye giden þairlere…
Cömert Yýlmaz