I-
felaketimi muþtulayan karga sürüleri geçiyor þehrimden
II-
karýncalara aðzýyla su taþýyan sabiden cennet dileniyorum
aþký aþýrdýðým kadýnlarýn vebaliyle asýlýrken boynumdan
III-
alný secdeye deðmemiþ adamýn küfürlü dilinden
din dersi alan kalbimin bulûð çaðlarýndaki imanýný
cami ile mektep arasýnda bir çukura gömdüler
IV-
komünist þarkýlara ev sahipliði yapardý dudaklarým
aklýmýn kan ile harmanlamasýndan deðildi meramým
yol gözleyen analarýn göðüs aðrýsýný dindirme telaþýydý
sol yumruðumun devamlý havaya kalkmasý…
V-
kamyonuyla umut taþýyan babamýn bakýþlarýna yenildi
anarþist oyunlardan öteye gitmedi yarým býraktýðým kavga
kanunsuz yürüyüþlerden, eylemsiz geçmeyen günlerden
arþive kaldýrdýðým þiir defterimin tozlu sayfalarý arasýnda
kurumuþ bir parça çam dalý saklý kaldý yitirdiklerimden geriye
VI-
ismini bilmediðim dengbejlerin korsan ezgilerinde içlenirdim
her defasýnda söylenirdi anam ‘yakalanacaðsan oðul/yanacaðsan’
titreyen düþlerime bile fiþlenmeyi reva görerek yazýk edilirdi
diþlerimin gýcýrtýsýndan zelzele olurdu, incinmesin diye ceylan’ým
sývasý dökülmüþ nemli duvarlarda yanký bulurdu tebessümüm
boþ ver be ana hamiline yazýlan hayatlar bizim deðildi nasýlsa
VII-
mezopotamya ýrkýna mensup bir þairin kaleminde þiirdi gençliðim
oysa –büyüdüðümde þairlerin týrnaðý olacaktým-önce...olamadým
sonra fýratýn döþünde akan kýrmýzýlara aðla(r)dým kimi zaman
çýð altýnda kalýrdý çiðdemler/cudinin acýmasýz parmaðý tetiklendikçe
karþýdan göz kýrpardý munzur/üzerinde dolaþtýkça kara bulutlar
iki parmaðýný güneþe doðru doðrultarak ‘’ben ölmedim ben öl….’’
bu kadar kibirli olma munzur/altý-üstü biraz ölüp kendimize geleceðiz
-tanrým! eskidikçe eksiliyorum/tamamla beni...-
Cömert Yýlmaz