uyan çocuk! bak yeni güne mahmur gözlerle sarsýlsýn yeryüzü sarýlsýn aðaçlar gökyüzüne ellerin ellerin ýrmak olsun tozlu topraklý avuçlarýnla temizlensin yüzüm yýkansýn ipek teninle…
bak çocuk! içindeki burukluk burgular yüreðimi baharýmý yaðmalar oysa güldükçe sen yeþerir cümle âlem çiçeðe durur aðaç meyve verir mürdüm gözlerin…
konuþ çocuk! bilirim dilinin bal ucundadýr en güzel ezgi ki mutluluk sesinin sol anahtarýnda kilitli hadi aç! hiç kapanmasýn gül aðzýn saðýlsýn acýlarým saðalsýn büyüklerin açtýðý yaralarým
gül çocuk! gül ki nefes alayým ölümsüzlüðe büyülensin gözlerim berraklýðýndan ruhum erisin þeffaflýðýndan bilmem mi gündoðumu kadar saftýr yüreðin ve sýcak ve taze ve tertemiz hadi çocuk! getir bebeklerini daðýt bilyelerini gönlünce oynamak istiyorum senle hayattan önce…
savaþçý (ö.t)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Tarhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.