yaktým ucunu anýlarýn ateþinde kül olduðum bir zamanlar varsa yoksa yarýn yok baþka vakit,anladým dar gelir heceler sýðamam sözcüklere dediði gibi þairin: ‘’artýk yeni þeyler söylemek lazým…’’
boþa geçen günlerin kâfiyesinde aklým zamansýz aðlamalarýn redifindeyim ha..bir de.. yüzünün limanýna sýðýnmýþken tam gözlerinin laciverdinde alabora olmalarým… habire batmasý teknelerimin daha ne olsun iþte büsbütün zarardayým...
öykündüðüm öyküler vardý eskiden yarýsýnda durup baþa döndüðüm câným aþk romanlarý bir de arasýna sýkýþýp kaldýðým düðümler… arada bir yüzün oluyor hüzün çoklukla yokluksun ama! acýsýyla eksildiðim devþirme kahkahalar yakamdan düþmeyen düþlerim….. vesâirelerimsin iþte gülüp geçemediðim...
ey sevdâmýn kýrýk dümeni! içine hapsolduðum parantezsin sen çýkmalýyým! haykýramadýðým inatçý bir ünlemsin boðazýmda ne dersen de asacaðým seni bu gece soru iþaretlerinin daraðacýna!
savaþçý (ö.t)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Tarhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.