Aðzýmýzda donup kalan tüm ‘keþke’ler için…Ki onlar,sevdânýn diðer adýdýr…
kirpiklerinden yüzüne dökülürdü ay kýrpýntýlarý
avuçla içerdi güneþi saçlarýn
ben
ürkek bir ceylan olurdum yamacýnda
ne zaman seslensen
kapý arkalarýna sinen
bir görünür kaybolurdun yine
saklambaç oynardýk mütemâdiyen
yüzün
ille de karanlýktý,ille de karmaþýk
bense
sana dolanmýþ hüzünlü bir sarmaþýk…
boþandý içimin zembereði
eskittiðim hislerin akýnýndayým
girdâbýmdýr yokluðun
kendimden kaybolurum
endâmýdýr gecenin baygýn duruþun
hasretinle kývrýlmakta omuz baþlarým
göðsümde hain bir sancý can bulmakta
dayanmak zor,ölümdür katlanmak
en güzeli
bir sabah þefkatinle uyanmak…
þimdi
ýslak bir geçiþ törenidir dünlerim
yüzünün sýrý dökülmüþ aynasýnda
bir mâhur beste duyulur inceden
adýn yazýlýr buðulu camlara belli belirsiz
esaslý bir acý tam dilimden yakalar
susarým sana
ne zaman sokulsam gecenin koynuna
tenin
yasak elma kokusu ellerimde
yenik bir Havva oluyorum Tanrý’nýn bahçesinde...
sen ey küsmelerin çocuðu
oyunbozan
sen
çöl yangýný
susmalarýn galip kaçaðý
içimdeki serâp
döþümdeki düþ
ben
senin kalabalýðýndan düþenim
sense
inadýna yalnýzlýðýmsýn…
savaþçý
(ö.t)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.