Ateþi yakan da tanýr acýyý...
Soluksuz uzanýyorum içimde bir yerlere
Yokuþ yorgunu dizlerim;
paramparça..
koþtukça yaralanýrmýþ insan
durup bakmalýymýþ arada ardýna
Geç de olsa öðreniyorum büyümeyi...
Sussam hep böyle diyorum
içime haykýrýp dýþýma sussam
boðsa beni gelincik tarlalarý
Þu gökyüzü yýðýlsa üzerime örneðin
unutsam göðsümdeki acýyý
her yer çokça daðýnýk ve umarsýz
alabildiðine saðýr herkes
Yýrtýyor perdesini gözlerim
tek görebildiði
kendi kanadýna sýðýnmýþ kuþlar sürüsü..
Bir þeyler gammazlýyor kulaðým
dudaklarým lânetli sözler fýsýldýyor
oysa hep ayný resmi çizer ellerim;
Her tan vakti yeniden uyanan bir ülke..
Huzurlu, dingin...
Ayný kýrýk aynaya
o bildik türküleri söyler yorgun dilim
sesim akar saydam ve kýrýlgan
nereye baksam kýrmýzý...
Tutmuyor verdigi sözleri deniz
Biriktirip tuzunu
kusacak elbet üstümüze bir gün;
ölmeden olunmuyor belli ki
Yanarak daðlanacak yaralarýmýz..
Müsekkini yok bu derdin
devâsý tükenmiþ bir ince hastalýk;
’’benlik kavgasý’’!
istiyorum ki arýnýp tüm sýfatlarýmýzdan
belki’siz zamir olalým hep...
sen, ben, biz...
hepimiz...
Özlem TARHAN
Soluksuz bir haziran...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf