Öylece bakýyorum
öyle sýradan ve mahzundu ki savruluþum
Bir ses... duygusuz, kan tadýnda
ellerimden akýyor ömrümün kiri
tertemiz ölüyorum, bembeyaz...
Göðsümde bir terazi; aðýr, çokça kaygýlý...
nasýl taþýnýr þimdi diyorum bu kafes
kuþlara talipken cennetin ortasýnda
cinnet sabahlarýna uyandým;
göðüm yok...
Kýrýk dalgalar boyunca uzar içimin sahilleri
kayar çýrýlçýplak ellerimden günahlarým
lâin bir güneþi kemirmekte tenimin yalazý
dualar terk eder önce yüreðimi
sonra sen...
Daha çok var biliyorum;
þimdi deðil Tanrý’m
sana gelmiyorum!
Özlem TARHAN
Haziran...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.