MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Birinci Dereceden Yalnızlık
Özlem Tarhan

Birinci Dereceden Yalnızlık












Acýtan bir yaný vardýr sevdanýn
tüm aydýnlýklardan uzak, zehirli, soðuk...
sen bir konuksundur çoðu kez
ellerin yabancý, tenhâdýr gözlerin..
ne desen dikiþ tutmaz bir türlü,
ne yapsan kâr etmez
Acýtan bir yaný vardýr sevdânýn...



Yollar uzar gider öylece...
soðusun istersin alnýndaki ateþ
çýkmaz sokaklarýn kaldýrým taþlarýnda
yürümek sonsuz gibidir
onsuz gibidir tüm koþmalarýn
saçlarýn tutuþur sonra göðsündeki yangýndan
cehennem olur varacaðýn yer
Yollar uzar gider öylece...



Sýkar durur boðazýný tanýdýk bir el
boðar meselâ içini gözlerindeki nehir
deli bir tay zincirinden boþanýr
yelesinde uçurum, uçar gider sancýsýna
iki ters bir düz; haroþa olur ömrün
çile bitmez oysa ki...
Sýkar durur boðazýný tanýdýk bir el...



Kýrýlýr kanatlarýn çarpa çarpa
yoksunluðun merhametsiz duvarlarýna
sen hasretken bir tutam maviye
içinden deniz geçer tüm martýlarýn
sularýnda gri mevsimler aðlar
renkler soluk, donuktur hüznün bile
Kýrýlýr kanatlarýn çarpa çarpa...




Bölünür soluðun bin bir parçaya
tellerinde uzaktaki bir kemanýn
"Çok geç artýk" der bir adam
"Ama ben seni hâlâ... " der bir kadýn
haþin bir rüzgâr olup döner sýrtýný adam
ve alabora olur kadýn
durur yaþam...



Ama döner dünya arsýzca
utanmadan!






Özlem TARHAN
Þubat/2015




Seçici kurula þiir adýna teþekkürlerimle...




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.