Geç kaldýðým ömrümün
kýyametinde bulmuþtum seni..
Zihnimde sanrýlar
içimde kundaklanmýþ sancýlar
örtülmüþtü kapýlar bir bir..
Öyle bir uçurumdu ki ellerim
hayaldi boþluða uzanmak bile
kederli ve bezgin þarkýlardan yýlmýþtý dilim..
Her gece
ölgün, titrek bir lamba alevinde
yýkanmaktý alnýmýn yazýsý
ki mâhirdim ben yitirmekte kendimi;
kül içinde boðulmaktý ateþlenmelerim...
Usulca toplardým aðlarýmý umuttan
bir yudum da olsa içebilmek için
damarýmda yol alan zehrinin tortusundan..
Ar damarý yoktu oysa
zihnime gerdiðim perdelerin;
ne vakit düþsem gözlerinin çukuruna
þehlâ düþünceler sýkardý yüreðimi
yýkýlýrdý kerpiçten düþlerim...
tenhâ denizlerden geçip sonra
boðulurdum martý telâþýnda..
Ýþte böyle..
Böyle iþte..
Ýçim ayaz; kýrgýným þubata
Nasýl yeþerir yeniden
eteklerimden dökülen bunca yaprak...
Bilir misin?
Sahi; bilsen söyler misin?
Avuçlarým semâya dönük
fatihâlar üflerim genzimdeki hançere
yutkundukça yýrtýlmayasýn diye...
Ne zaman biter ki
yolu izi belirsiz bu seyir..
Adýn dilimde yataksýz nehir...
Özlem TARHAN
Ocak/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf